Ρίσκο οι προπωλήσεις εκκοκκισμένου στην Τουρκία
Η Τουρκία εδώ και πολλά χρόνια αποτελεί τον νούµερο ένα πελάτη για το ελληνικό βαµβάκι. Η οικονοµία της βασίζεται και στην κλωστοϋφαντουργεία, µε τις περισσότερες γνωστές εταιρείες να είναι εξαγωγείς νήµατος. Μπορεί στις τελευταίες σεζόν το ποσοστό των εισαγωγών ελληνικής σοδειάς να µειώνεται και αντίστοιχα να αυξάνονται οι συνολικές µας εξαγωγές στην Άπω Ανατολή, εντούτοις τυχόν προβλήµατα στη γειτονική µας χώρα δεν θα αφήσουν ανεπηρέαστες τις συνεργαζόµενες ελληνικές εταιρείες.
Είναι γνωστό πως εδώ και κάποιες εβδοµάδες η πίεση που δέχεται η τουρκική λίρα εντείνεται και η ισοτιµία έναντι του δολαρίου ολοένα δυσχεραίνει για τους Τούρκους κλώστες. Ως αποτέλεσµα οι αγορές να γίνονται καθηµερινά πιο ακριβές και η διστακτικότητα των πωλητών αυξάνει. Παρ' όλο που η τουρκική παραγωγή εκκοκκισµένου αυξάνεται ανά σεζόν, σίγουρα τα βαµβάκια δεν φτάνουν για να καλύψουν την εσωτερική κατανάλωση της ίδιας της χώρας, µε αποτέλεσµα πάλι να χρειαστεί να εισάγουν ποσότητες.
Εφόσον η κατάσταση δεν εξοµαλυνθεί τους επόµενους µήνες και ειδικότερα όταν η σοδειά µας θα είναι έτοιµη να φορτωθεί, οι πωλήσεις στην εν λόγω αγορά θα εµπεριέχουν ρίσκο ως προς την οµαλή εκτέλεση των συµβολαίων. Είναι εύκολα, λοιπόν, κατανοητό πως αν για παράδειγµα επιβληθούν περιορισµοί στη διακίνηση κεφαλαίων (τα γνωστά capital controls) οι πληρωµές έναντι φορτώσεων θα δυσκολέψουν, τουλάχιστον µέχρι να εναρµονιστεί η αγορά στα νέα δεδοµένα.
Τα κλωστήρια που εξάγουν νήµα, τα οποία είναι και τα περισσότερα, λογικά δεν θα έχουν σηµαντικό πρόβληµα καθότι λαµβάνουν για τις πωλήσεις νήµατος δολάρια από το εξωτερικό. Εποµένως θα µπορούν ευκολότερα να εισάγουν εκκοκκισµένο. Για τα κλωστήρια όµως που δεν είναι ιδιαίτερα εξαγωγικά, οι νέες αγορές σε δολάριο θα είναι δυσβάστακτες, µε αποτέλεσµα να αναγκαστούν να στραφούν στην τοπική τους παραγωγή.
Η περίπτωση των προπωλήσεων εκκοκκισµένου στην τουρκική αγορά αυτή τη σεζόν φαίνεται να εµπεριέχουν ρίσκο, γι' αυτό και αρκετοί διεθνείς εµπορικοί οίκοι ήδη ψάχνουν να µεταβιβάσουν αλλού (Άπω Ανατολή) τις πωλήσεις τους. Φυσικά ούτε λόγος για νέες πωλήσεις µέχρι να ξεκαθαρίσει το τοπίο. Πρόκειται για χαρακτηριστικά που έχουν θέσει σε αναµονή (on hold) την τουρκική αγορά.
Ένα άλλο σηµαντικό πρόβληµα αφορά το δανεισµό των εταιρειών σε δολάριο. Ακούγεται πως µεγάλες εταιρείες, µπορεί και όµιλοι κλωστοϋφαντουργίας, είναι δανεισµένες σε ξένο νόµισµα. Με την υποτίµηση της λίρας η αποπληρωµή των δανείων φυσικά γίνεται δυσκολότερη.Για τη σοδειά µας, λαµβάνοντας υπόψη τον εξαγωγικό χαρακτήρα της τουρκικής κλωστοϋφαντουργίας, οι επιπτώσεις της τουρκικής κρίσης θεωρείται ότι δεν θα έχουν ποσοτικό αλλά µάλλον «ποιοτικό» χαρακτήρα. Πιο απλά ποσοτικά δεν αναµένεται κάποια δραµατική µεταβολή, ενώ αντίθετα το µεγαλύτερο πρόβληµα εντοπίζεται στην ευκολία και αξιοπιστία των εµπορικών συναλλαγών µε την Τουρκία, καθώς µπορεί να προκύψουν θέµατα φερεγγυότητας, ταχύτητας πληρωµών σε συνάλλαγµα, καθυστερήσεις φορτώσεων κτλ.
Ακόµα πάντως και στην περίπτωση που µακροπρόθεσµα δεν µπορέσει να ανακάµψει η Τουρκία, η ελληνική αγορά έχει ήδη στρέψει τη στόχευση της σε µεγάλες διεθνείς αγορές κυρίως της Άπω Ανατολής και µε µεγάλη µάλιστα επιτυχία.
Πηγή:agronews