Έξι μέτρα προτείνει η Τράπεζα της Ελλάδας για να απογειωθούν οι εξαγωγές αγροτικών προϊόντων και να ανακάμψει η ελληνική

2018-07-13

Βαμβάκι, καπνός, παρθένο ελαιόλαδο και φρούτα, μπορούν να αποτελέσουν την αιχμή του δόρατος για την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας, σύμφωνα με έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδος. Η έκθεση υποστηρίζει ότι υπάρχει περαιτέρω βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας των ελληνικών αγροτικών προϊόντων, αφού ο πρωτογενής τομέας στην Ελλάδα είναι ένας τομέας που κατά τα χρόνια της κρίσης επέδειξε αντοχή και η πορεία του υπήρξε καλύτερη εκείνης που αφορά το σύνολο της ελληνικής οικονομίας. Ωστόσο, απαιτείται σειρά διαρθρωτικών παρεμβάσεων που όχι μόνο θα διατηρήσουν τα εξαγωγικά πλεονεκτήματα συγκεκριμένων προϊόντων αλλά πιθανόν και να τα επεκτείνουν. Η έκθεση προτείνει συγκεκριμένα μέτρα που θα έχουν στόχο την ανάπτυξη του πρωτογενή αγροτικού τομέα και την ενίσχυση των εξαγωγών, τα οποία είναι: 

  • συνένωσης αγροτικών εκμεταλλεύσεων και εκμετάλλευσης οικονομιών κλίμακας (μέσω Ομάδων και Συνεταιρισμών)
  • επενδύσεων στην πλέον σύγχρονη τεχνολογία
  • ηλικιακή ανανέωση και επιμόρφωση των αγροτών
  • σύνδεση του τουρισμού με τοπικά προϊόντα ποιότητας, την τοπική γαστρονομία και την παράδοση μιας περιοχής,
  • ανάληψης πρωτοβουλιών από την πολιτεία και τους εξαγωγικούς φορείς για τη δημιουργία ενός brand name των προϊόντων στο εξωτερικό
  • δημιουργίας χρηματοδοτικών προϊόντων για την ενίσχυση των δυναμικών παραγωγικών μονάδων.

Όπως επισημαίνει η Τράπεζας της Ελλάδος, η χώρα μας κατέχει την πρώτη θέση μεταξύ των 28 κρατών-μελών της ΕΕ από άποψη συγκριτικού εξαγωγικού πλεονεκτήματος τα τελευταία 17 έτη σε 5 κατηγορίες αγροτικών προϊόντων, ενώ κατέχει καλή θέση σε άλλα 21 αγροτικά προϊόντα. Αυτά τα προϊόντα θα μπορούσαν να αποκτήσουν μια στοχευμένη εθνική στρατηγική.
Η έκθεση αναδεικνύει επίσης το πρόβλημα του μικρού κλήρου και γι' αυτό άλλωστε προβάλλει ως κυρίαρχη παρέμβαση τη συνένωση των αγροτικών εκμεταλλεύσεων και της εκμετάλλευσης οικονομιών κλίμακος.
Στον αγροτικό τομέα έχουμε υψηλό κόστος επενδύσεων (καθώς απαιτούνται δαπανηρές επενδύσεις σε μηχανικό εξοπλισμό για μικρές εκτάσεις, με αποτέλεσμα ο χρόνος απόσβεσης να εκτείνεται σε πολλά έτη και να μην επιδιώκεται η αντικατάσταση με μηχανικό εξοπλισμό νεότερης τεχνολογίας), αλλά και η κατάτμηση των επιδοτήσεων σε πολλούς μικρούς παραγωγούς που συμπληρώνουν με αυτές τις επιδοτήσεις το εισόδημά τους, ενώ θα μπορούσαν μέσα από συνενώσεις διαφόρων νομικών μορφών (π.χ. ενώσεις προσώπων, συνεταιρισμοί, ανώνυμες εταιρίες κ.λ.π.) να δημιουργήσουν οικονομίες κλίμακας, αυξάνοντας την παραγωγικότητα του πρωτογενούς τομέα.

Δυστυχώς, όπως αναφέρει η έκθεση, οι πολυάριθμοι αγροτικοί συνεταιρισμοί που λειτουργούν στη χώρα μας αφορούν κυρίως τη διακίνηση και την εμπορία των αγροτικών προϊόντων (για την επίτευξη καλύτερων τιμών στις αγορές) και όχι και την παραγωγή των προϊόντων. 

Πηγή:agrotypos